πεινάω

πειν-άω, forms in αε [var] contr. into η not [pron. full] ᾱ (as in διψάω, cf. Phryn.42),

A

πεινῇς, -ῇ Ar. Eq. 1270

; inf.

πεινῆν Id.Nu. 441

, Pl.595, Pl. Grg.496c ; [dialect] Ep.

πεινήμεναι Od.20.137

(only here in Od.) : [tense] impf.

ἐπείνων X. HG6.2.15

: [tense] fut.

πεινήσω Hdt. 2.13

, Ar. Pl. 539, X.Mem.2.1.17 ; later πεινάσω [ᾱ] LXX Si.24.21, al., Apoc. 7.16: [tense] aor.

ἐπείνησα X. Cyr.8.3.39

,

ἐπείνᾱσα LXXGe.41.55

, Luc. Epigr.50, Aesop. 62, Ps.-Callisth. 3.6 : [tense] pf.

πεπείνηκα Pl.R.606a

: later we find the [var] contr. of αε into ᾱ, ἐπείνας, πεινᾷ, -ᾶν, LXXDe. 25.18, Ep.Rom. 12.20, etc. : ([etym.] πεῖνἀ):—to be hungry, πεινάων, of a lion, Il.3.25 ;

λέοντε . . ἄμφω πεινάοντε 16.758

;

λέοντα . . μέγα πεινάοντα 18.162

; κακῶς π. to be starved, Hdt.2.13,14 ;

π. βάδην Ar. Ach. 535

; thrice in Trag.,

πεινῶσα S.Fr. 199

;

πεινῶντι E. Fr. 895

, Achae. 25 ;

πεινᾶντι δὲ μηδὲ ποτένθῃς Theoc. 15.148

: metaph.,

πεινῆν φασι τὴν γῆν Thphr. HP8.6.2

.

II c. gen., hunger after,

σίτου δ' οὐκέτ' ἔφη πεινήμεναι Od. 20.137

.

2 metaph., hunger, crave after,

χρημάτων X. Cyr. 8.3.39

, etc. ;

ἐπαίνου Id.Oec. 13.9

; simply, to be in want of, lack,

πεινῶντες ἀγαθῶν Pl. R. 521a

;

μάλα π. συμμάχων X. Cyr. 7.5.50

, etc. : later c. acc.,

οἱ π. καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην Ev.Matt.5.6

. [[pron. full] ᾱ in un[var] contr. forms in Hom. With this the [dialect] Dor. contractions δια-πεινᾶμες (v. διαπεινάω) and

πεινᾶντι Theoc.

l. c., and the [dialect] Att. contractions (-η- from -ηε-) agree ; but πεινῶντι [dialect] Dor. [ per.] 3pl. [tense] pres. ind. in X.HG1.1.23 codd. points to -ᾰοντι.]